اعجاز علمی قرآن در شگفتی های خلقت مگس

از نظر علمى اگر هر کدام از اعضاء و اجزاى مگس را مورد بررسى قرار دهیم به عظمت خالق این مخلوق کوچک، بیشتر پى مى بریم.

 

در سوره حج آیه 73 و 74 بر معجزه اى از خداى متعال تاکید شده است. قال الله تعالى فی کتابه الحکیم:

یا ایها الناس ضرب مثل فاستمعوا له ان الذین تدعون من دون الله لن یخلقوا ذبابا ولو اجتمعوا له وان یسلبهم الذباب شیئا لا یستنقذوه منه ضعف الطالب والمطلوب.

اى مردم مثلى براى شما زده شده است پس به آن گوش کنید آن کسانى را که به غیر از خدا مى خوانید هرگز نمى توانند مگسى را خلق کنند و حتى اگر همه جمع شوند! و اگر مگس از آنها چیزى بگیرد قدرت باز پس گرفتن آن را ندارند و طالب و مطلوب (بت و بت پرست) هر دو ناتوانند (73) قدر خدا را (آنچنان که باید) نشناختند همانا خداوند قدرتمند و شکست ناپذیر است (74)

شاید شأن نزول این آیات زمانى باشد که کفار به پیامبر اکرم(ص) ایراد مى گرفتند که چرا اسامى حشراتى مانند مگس و مورچه و عنکبوت و زنبور عسل و… در آن آمده است و اساسا چه ضرورتى دارد که اسامى این حشرات بى ارزش (از نظر کفار) در کتاب وحى ذکر بشود؟

کفار اعتقادى به معجزات نداشتند و از این رو این آیات نازل شد که در مثلى ظریف و لطیف و پر نکته به ایشان متذکر می شود که اگر چنین است پس شما موجودى مانند مگس را که از نظر خلقت هیچ مى پندارید خلق کنید ولى اگر همه مردم هم جمع شوید هرگز به خلق این موجود کوچک قادر نخواهید بود!!

و اگر با دقت و تامل در این آیه بنگریم در می یابیم که نکات بسیارى در آن نهفته است.

چشم مگس

چشم مگس از میلیون ها سلول تشکیل شده است که به صورت اشکال هندسى در کنار هم قرار گرفته اند و در محیط هاى گوناگون تغییر رنگ و تغییر شکل مى دهند و همچنین چشم شان از هزاران عدسى تشکیل شده که قابلیت دیدن همه جا را دارند و سرعت پروازشان نسبت به حجم شان بسیار زیاد است و در یک لحظه مى توانند 90 درجه تغییر جهت دهند که بزرگترین و پیشرقته ترین هواپیماهاى امروزى هم قادر به چنین مانورى نیستند!

توجه شما رابه چند نمونه ازاین تغییرحالت هاى چشم مگس جلب مى کنم:

با دیدن این تصاویر کلمه اى جز سبحان الله و لا اله الا الله نمى توان بر زبان راند!

دستگاه هاى عصبى و گوارشی مگس

طبق آزمایشهای علمى اگر همه مگس هاى موجود در یک مکان را غیر از یک مگس به وسیله سم بکشید آن مگس ماده فرزندانى را متولد می کند که در مقابل این نوع سم یا پیف پاف تا ابد مقاوم خواهند بود یا مثلا اگر از سرما بمیرند و مگسی از آنها زنده بماند نسلى که از او پدید مى آید در مقابل سرما مقاوم خواهند بود و این نشان از سیستم بسیار عجیب و فوق پیشرفته بدن مگس دارد که دستگاه هاى تولید پادزهرهاى طبیعى در بدنشان وجود دارد و صد البته نشان از قدرت لامنتهاى خالق مگس دارد!

دستگاه عصبى مگس کاملا شبیه دستگاه عصبى انسان مى باشد. هنگامی که خطرى وى را تهدید کند به شدت عصبانى مى شود و به آن واکنش مى دهد: مگس عصبانى مى شود و یاد مى گیرد و احساس درد مى کند.

وزن مغز مگس یک میلیونم گرم مى باشد مگس به اندازه کافى کار مى کند و داراى مجموعه اى از غده هاست و حافظه او تا دو دقیقه دوام دارد.

بال مگس :

طبق علوم جدید ثابت شده است که در یکی از بال هاى مگس پاد زهرى وجود دارد که با میکروب ها و باکتری های خطرناک مبارزه مى کند و به عبارتى در یکى از بال هاى مگس شفا وجود دارد و به درستى رسول اکرم(ص) در 14 قرن پیش فرمودند:

اذا وقع الذباب فی شراب احدکم فلیغمسه فان فی احد جناحیه داء و فی الاخر شفاء

اگر مگسی بر روی نوشیدنی شما نشست او را در آن فرو ببرید زیرا در یکی از بال هایش بیماری و در دیگری شفاست.

و عجبا که این سخنان گهربار پیامبر اکرم صلى الله علیه و اله در زمانی بوده است که نه آزمایشگاهی بوده و نه دستگاه های پیشرفته امروزی! و با این وجود چنین عجایبی را بیان کرده اند که دلیلی بر و ما ینطق عن الهوى ان هو الا وحی یوحى می باشد که خود معجزه و نشانگر آیات الهی توسط فرستاده و رسولش می باشد پس بر ماست که در هر یک از آیات قرآن به دقت بنگریم و با جان دل بشنویم شاید رستگار شویم و براستی که تدریس و تغییر و تعلیم علوم این آخرین کتاب الهی بدون معلم و استاد و رسول و وصی از سوی رب العالمین مقدور نمی باشد.

محققان دانشگاه آکسفورد موفق به کشف ژنی شدند که در بال مگس میوه قرار دارد و با استفاده از DNA موجود در بال این حشره ژن پیری را یافت.

بر اساس این گزارش، این یافته نه تنها به درک فرآیند پیری کمک می کند بلکه جوانب مختلف تاثیری پیری در بافت سلولی، ژنتیک و سطح بیوشیمی را مشخص می کند.

این گزارش می افزاید با استفاده از این یافته می توان درمان دقیقی برای سندروم ورنر یا همان پیری زودرس یافت. سندروم ورنر بیماری است که با تغییر در یک ژن واحد به نام (WRN) رخ می دهد.

این گزارش می افزاید:

عملکرد این ژن تنها در یک سلول یا بافت یا اندام خاصی نیست بلکه تمام بافت های سلولی بدن را در بر می گیرد.